Των ουσιών αυτών δηλαδή που προκαλούν αλλεργίες και μεταφέρονται μέσω του αέρα. H αλλεργία στα ακάρεα αφορά τα περιττώματα τους, τα οποία μεταφέρονται με τα σωματίδια της σκόνης και για αυτό το λόγο αρκετός κόσμος πιστεύει πως έχει αλλεργία στη σκόνη ενώ στην πραγματικότητα η αλλεργία είναι στα ακάρεα. Αλλά ας γνωρίσουμε μερικά στοιχεία για αυτούς τους «αόρατους εχθρούς» μας, για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε και τους τρόπους αντιμετώπισης τους.
Η γνωριμία με τα ακάρεα
Πρόκειται για πολύ μικροσκοπικούς οργανισμούς που τους καθιστά αόρατους στα μάτια μας και περιλαμβάνονται στην οικογένεια των αρθρόποδων. Τα πιο σημαντικά και ευρύτερα διαδεδομένα είδη είναι τα δύο ακόλουθα: Dermatophagoides Pteronyssinus και Dermatophagoides Farinae τα οποία και αποτελούν το 90-100% του πληθυσμού των ακάρεων. Ζουν μέσα σε στρώματα, μοκέτες χαλιά, κουρτίνες ταπετσαρίες, χνουδωτά παιχνίδια, μαξιλάρια και γενικά όπου υπάρχει σκόνη μέσα στο σπίτι. Σε κάθε γραμμάριο σκόνης περιέχονται συνήθως 100 με 500 ακάρεα αλλά σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να φτάσουν και τις 20.000 ενώ σε ένα στρώμα 5ετίας υπολογίζεται ότι περιέχονται από 5.000 έως 15.000 ακάρεα ανά τετραγωνικό εκατοστό στρώματος! Ο αριθμός τους είναι άμεσα εξαρτώμενος από τις συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας που επικρατούν στο περιβάλλον του σπιτιού. Οι ιδανικές συνθήκες πολλαπλασιασμού τους είναι: σχετική υγρασία 75% και θερμοκρασία 25-30 οC ενώ χρειάζονται την ανθρώπινη παρουσία γιατί η κύρια πηγή τροφής τους είναι τα νεκρά κύτταρα της επιδερμίδας και οι τρίχες που φυσιολογικά πέφτουν από τον άνθρωπο. Τα πιο υψηλά επίπεδα ακάρεων παρατηρούνται το καλοκαίρι και στις αρχές του φθινοπώρου όταν η υγρασία κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα ενώ τα χαμηλότερα επίπεδα παρατηρούνται κατά τις περιόδους με τις υψηλότερες θερμοκρασίες και τη χαμηλότερη σχετική υγρασία.
Αλλεργικά συμπτώματα που προκαλούν τα ακάρεα
Μελέτες έχουν δείξει πως έως και το 35% του πληθυσμού μπορεί να εμφανίζει ευαισθησία στα ακάρεα, ενώ σε ορισμένες γεωγραφικές περιοχές τα άτομα με άσθμα έχουν ευαισθησία στα ακάρεα που αγγίζει το 90%. Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι αυτά της ρινίτιδας και επιπεφυκίτιδας δηλαδή μπουκωμένη μύτη, πταρμοί, καταρροή με κνησμό στη μύτη και στα μάτια ιδίως κατά το πρωινό ξύπνημα. Σε βαρύτερες περιπτώσεις προκαλούνται βήχας ή και επεισόδια δύσπνοιας οπότε πλέον έχει αναπτυχθεί και αλλεργικό άσθμα. Τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται καθ” όλη τη διάρκεια του έτους με κάποια επίταση τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες ανάλογα πάντα με τις συνθήκες υγρασίας.
Διάγνωση της αλλεργίας
Ο ειδικός αλλεργιολόγος θα πάρει ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό και ακολούθως ο πιο αξιόπιστος έλεγχος γίνεται με τη διενέργεια των ειδικών αλλεργικών δερματικών δοκιμασιών, εύκολα και γρήγορα (εντός 15 λεπτών). Ο συσχετισμός των συμπτωμάτων που έχουν καταγραφεί κατα τη λήψη του ιστορικού, με τα αποτελέσματα των τεστ, μας δίνει την διάγνωση.