Η γυρεοφορία κάθε φυτού έχει ορισμένη εποχή, τα περισσότερα όμως φυτά ανθίζουν την Άνοιξη. Την Άνοιξη λόγω της έντονης ανθοφορίας, η γύρη εκτινάσεται σε υψηλά επίπεδα στην ατμόσφαιρα και δημιουργεί τα γνωστά, σε ολοένα και περισσότερο κόσμο, συμπτώματα.
Η γύρη από τους στήμονες μεταφέρεται στον ύπερο και έτσι γονιμοποιούνται τα φυτά. Η μεταφορά γίνεται είτε με τα έντομα είτε με τον άνεμο. Ο τρόπος αυτής της μεταφοράς, καθορίζεται από το μέγεθος της γύρης. Γύρεις με κόκκους μικρού μεγέθους μεταφέρονται με τον άνεμο, ενώ οι μεγάλου μεγέθους, με τα έντομα. Τα φυτά, επομένως, είναι ανεμόγαμα ή εντομόγαμα και αντιστοίχα οι γύρεις ανεμόφιλες ή εντομόφιλες.
Οι ανεμόφιλες γύρεις λόγω του μικρού τους μεγέθους, είναι τα αλλεργιογόνα που προκαλούν συμπτώματα, επειδή εισπνέονται. Αν ο άνεμος, μάλιστα, είναι ισχυρός η γύρη μπορεί να πάει μέχρι και 200 χιλιόμετρα μακριά! Αυτό ερμηνεύει την ύπαρξη συμπτωμάτων από φυτά (γύρεις) άλλης περιοχής.
Τα συμπτώματα που εμφανίζει η πλειοψηφία των ασθενών, αφορούν κυρίως το αναπνευστικό σύστημα και εμφανίζονται με τη μορφή πταρμών, ρινικής καταρροής ή συμφόρησης, ρινικού κνησμού, βήχα και δύσπνοιας ενώ μπορεί να συνυπάρχουν και συμπτώματα από τα μάτια με κνησμό, ερυθρότητα και δάκρυα.
Συνήθως διαρκούν το χρονικό διάστημα της ανθοφορίας αλλά μελέτες έχουν δείξει πως σταδιακά αποκτούμε περισσότερες ευαισθητοποιήσεις δηλαδή υπάρχει το ενδεχόμενο να αυξηθεί ο αριθμός των γύρεων ή γενικά των αλλεργιογόνων στα οποία ένας οργανισμός είναι ευαίσθητος με αποτέλεσμα να έχει κανείς συμπτώματα ακόμη και όλο το χρόνο.
Παράλληλα, είναι πιθανό να εξελιχθεί η νόσος δηλαδή αν κάποιος έχει αλλεργική ρινίτιδα, μετά την έλευση ενός χρονικού διαστήματος να αποκτήσει και άσθμα εκτός αν κάνει ειδική απευαισθητοποίηση (εμβόλια).
Συνήθως οι περισσότεροι ασθενείς αντιμετωπίζονται με συμτωματική αγωγή στη φάση της έξαρσης των συμτωμάτων και παράλληλα γίνεται ο ειδικός αλλεργιολογικός έλεγχος για την ανεύρεση του αιτιολογικού παράγοντα με τα δερματικά τεστ οπότε μέσα σε 20 λεπτά γνωρίζει κανείς τι τον ενοχλεί και ακολούθως γίνεται είτε αποφυγή των ενοχοποιούμενων αλλεργιογόνων όταν είναι εφικτό είτε αιτιολογική αγωγή με ειδική απευαισθητοποίηση.
Η διαδικασία απευαισθητοποίησης είναι ένας τρόπος σταδιακά αυξανόμενης χορήγησης του υπεύθυνου αλλεργιογόνου με σκοπό την τελική απόκτηση ανοχής σε αυτό και με επιπλέον πλεονέκτημα ότι υπάρχει και η δυνατότητα αναχαίτισης της εξέλιξης της νόσου. Η διαδικασία αυτή γίνεται με χορήγηση υποδόριων ενέσεων στο ιατρείο ή με σταγόνες υπογλώσσια από τον ίδιο τον ασθενή στο σπίτι του.
Με απλά λόγια δηλαδή την Άνοιξη εμφανίζεται μια έξαρση των αλλεργικών συμπτωμάτων αλλά υπάρχει η δυνατότητα εξειδικευμένης και πλήρους αντιμετώπισης της νόσου και ο ειδικός Αλλεργιολόγος μπορεί να βοηθήσει μαθαίνοντας τον οργανισμό των αλλεργικών ατόμων να ανέχονται τις ουσίες που του προκαλούν αλλεργία και να «συμβιώνει αρμονικά» με αυτές.
Ο Πλάτωνας προσδιορίζει την υγεία ως την ισόρροπη αλληλεξάρτηση των στοιχείων, «κρατείν τε και κρατείσθαι υπ΄ αλλήλων» και αναφέρει ότι «Η υγεία είναι μια κατάσταση πλήρους αρμονίας με το σύμπαν».
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό το πόσο αναγκαίο είναι να δρα κανείς όσο το δυνατόν ταχύτερα στην εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων όταν μάλιστα γνωρίζει πως όσο νωρίτερα αντιμετωπίσει την αλλεργία του τόσο πιο εφικτή θα είναι και η θεραπεία του και φυσικά ας μην ξεχνάμε πως «Κάλλιον του θεραπεύειν το προλαμβάνειν».